Niettegenstaande dat we ons geen leven meer kunnen
voorstellen zonder computers, is het goed om dat toch af en toe eens te doen.
Dit kan ons helpen om enthousiast maar evenzeer kritisch te staan tegenover
nieuwe technologie en vooral om die technologie te zien als een hulpmiddel en
niet als een doel op zich of als de magische oplossing voor alles.
Digitale hulpmiddelen zijn fijn en heel handig, kennis
opdoen los van tijd en locatie is meegenomen, maar kan ook zonder digitale
hulpmiddelen natuurlijk. Al wandelend met open blik in een verafgelegen en dun
bevolkt Frans dorpje zonder wifi kan je ook aan taalverwerving doen en heel
communicatief zijn, bovendien zonder afgeleid te worden door allerlei
spelletjes en bezigheidstherapietjes op je telefoon of tablet.
Bovendien kunnen digitale technologie, noch on-line
taalcursussen de zogenaamde traditionele leerkracht vervangen die kennis
overbrengt, richting geeft en de leerlingen overschouwt en evalueert. Allemaal
dingen die een app of dergelijke niet doet. Een app blijft een 'spelletje' voor
de meeste leerlingen en kan hen ook nog de valse illusie geven dat een taal
leren vanzelf gaat, aangezien de app het werk zal doen. Zo wordt eerder luiheid
gestimuleerd en uiteindelijk mondt dat uit in teleurstelling.
Digitale hulpmiddelen, apps, telefoons en tablets zijn
een bijkomstig ondersteunend hulpmiddel, ja, absoluut, maar niet noodzakelijk
en ook niet een essentiële manier om een taal aan te leren, net zoals een
rekenmachine je niet echt leert rekenen. Het kan zonder, het kan met.
Kalambaeva, G. (2014). Methods and activities of
using mobile phones in teaching foreign languages.
Mehta, N.K. (2012). Mobile Phone Technology in
English Teaching: Causes &
Concerns.
