zaterdag 29 oktober 2011
Bitstrips for Schools: the "best" EduFUN!
donderdag 27 oktober 2011
Education kills creativity
Ik ben zeer blij dat Saskia de video over MyMachine heeft gepost. Hierin heeft de presentatrice het aan het einde over Sir Ken Robinson, dat voor haar en haar project een inspiratie is geweest. En ik moet zeggen voor mij ook. Hierboven is de link naar een leuke video dat ons onderwijssysteem bespreekt.
Kort samengevat gaat het over het feit dat Robinson gelooft dat ons onderwijssysteem dateert van de Industriële Revolutie en het ook daarop is weerspiegeld. Hij zegt dat elk land in de wereld nu hun onderwijs systeem is aan het bekijken en vernieuwen. Dit door economische en culturele factoren. Het komt erop neer dat hij gelooft dat we als kinderen beginnen met een hoop creativiteit en naarmate we in het onderwijs blijven, dit ons is afgeleerd. Waarom is de vraag? Omdat het onderwijs alleen één doel heeft - ons voor te bereiden op werkende wereld. Het enige dat leerlingen bindt is hun leeftijd. Niet hun interessen, sterktes of zelfs zwaktes.
Ik zie persoonlijk niet veel contra's in Robinsons argumenten, maar misschien komt dat ook omdat ik een grote fan ben. Hij heeft een visie voor de toekomst en zegt het heel mooi wanneer hij zegt (in een andere clip: http://www.youtube.com/watch?v=iG9CE55wbtY): "children starting school this year will retire in 2065...nobody [even] has a clue what the world will look like in 5 years time"... forget 65 year "and yet we are meant to be educating them for it".
Dit toont een zeer interessant probleem. Met alle vernieuwingen in onderwijs, technologie, etc... vinden we nog steeds mensen die ons op een haast Industriële manier behandelen en onderwijzen. Het komt erop neer dat we het onderwijssysteem moeten actualiseren en snel.
Het enige wat ik zie als een contra is dat Robinson misschien een beetje te utopisch is en dat hij zijn ideeën binnen zeer statische en slomme overheden moeilijk verkocht krijgt. En hiermee bedoel ik de westerse wereld dat een economisch belang heeft in het systeem te behouden hoe die er nu is, dat kinderen voorbereid om direct in het economisch/werk systeem te stappen.
woensdag 26 oktober 2011
De computer als reddingsboei voor dyslectici
Bronnen:
- Klasse. (2011). Haal het maximum uit kinderen met een leerstoornis: een laptop voor Louis. Klasse voor Leraren, 125, 17-20 (on line versie: http://pdf.klasse.be/KVL/KVL215/KVL21517.pdf)
- Faens, B. (2010). De iPad als oplossing voor mensen met dyslexie?. Geraadpleegd op 26 oktober 2011, van http://www.leesvoer.be/onderwijs/de-ipad-als-oplossing-voor-mensen-met-dyslexie
- Deman, S. (2007, 6 november). Luc Van Lierde steunt initiatief voor gebruik pc in de klas. Het Belang van Limburg. Geraadpleegd op 25 oktober 2011, van http://www.hbvl.be/Archief/guid/luc-van-lierde-steunt-initiatief-voor-gebruik-pc-in-de-klas.aspx?artikel=0b7447b9-f4d6-4bfd-91c3-fbfb8b400dd0
Wat een computer kan betekenen voor een leerling met dyslexie wordt mooi verwoord door Dirk Seresia, voorzitter van vzw Die-’s-lekti-kus in een artikel in Het Belang van Limburg (2007): “Een computer voor een kind met dyslexie is hetzelfde als een bril voor een slechtziende leerling. Jammer genoeg moet het kind met een leerstoornis nog te vaak zonder bril in de klas zitten.”
Tegenwoordig kunnen leerlingen met dyslexie (leesproblemen) of dysorthografie (spelproblemen) ondersteund worden door voorleessoftware (zoals bijvoorbeeld Sprint of Kurzweill) vanop hun laptop. Deze voorleesprogramma’s maken het mogelijk om tekst op het scherm voor te lezen. Dit wordt ondersteund door een woordvoorspeller en een spellingscorrectie.
Uit het artikel in Klasse (2011) blijkt dat heel wat leerkrachten moeite hebben om een laptop, met dergelijke ondersteunde programma’s voor leerlingen met lees- en spelproblemen, in de klas te implementeren. Ook technisch zorgt het voor wat problemen. Toch stelt het VN- verdrag dat leerlingen met een beperking recht hebben op hulpmiddelen.
De voordelen van het gebruik van voorleesprogramma’s op een laptop:
- Stimuleert de zelfstandigheid van leerlingen: de (zorg)leerkracht moet alle teksten niet meer voorlezen.
- Mogelijkheid om dergelijke voorleesprogramma’s thuis te gebruiken: voorleesprogramma’s draaien rechtstreeks vanaf de USB stick en dienen dus niet te worden geïnstalleerd.
- Grotere motivatie bij leerlingen om te leren en om verder te studeren na het secundair onderwijs. In het hoger onderwijs worden ook al dergelijke programma’s gebruikt.
- Verhoogt het zelfbeeld van leerlingen met een leerstoornis.
Bedenkingen:
- Wie bepaalt welke leerlingen gebruik mogen maken van dergelijke voorleesprogramma’s? Wat zijn de criteria? Is het wel eerlijk tegenover kinderen die ook te maken hebben met lees- en spellingproblemen, maar geen diagnostisch label hebben gekregen?
- Mogen deze compenserende maatregelen ook gebruikt worden tijdens toetsen of examens?
- Kan die leerling de eindtermen halen als hij niet kan spellen zonder hulpmiddelen?
- Hebben alle leerlingen de mogelijkheid om de voorleesprogramma’s thuis te gebruiken?
- Kostprijs van dergelijke voorleesprogramma’s.
- Tijdsintensief: papieren documenten inscannen en digitaliseren.
- Technische problemen: wirwar van bedrading van de laptops.
Het is belangrijk dat alle leerkrachten binnen het leerkrachtenteam voldoende op de hoogte zijn van de mogelijkheden en gebreken van voorleesprogramma’s voor leerlingen met leerstoornissen. Een vereiste is dan ook dat leerkrachten zich op dit vlak voldoende informeren en opleidingen/bijscholing volgen.
Een tweede aandachtspunt is dat het gebruik van een laptop in de klas geen op zichzelf staande maatregel mag zijn, maar behoort tot één van meerdere aanpassingen: namelijk de STICORDI-maatregelen (=stimuleren, compenseren, remediëren, differentiëren en dispenseren).
Naast het bestaan van voorleesprogramma's biedt ook de iPad mogelijkheden om kinderen te helpen met leerproblemen. Onze medestudente, Annelies, heeft dit in onderstaand bericht (over iPad's binnen het onderwijs) al kort aangehaald.
De auteur van het tweede artikel (http://www.leesvoer.be/onderwijs/de-ipad-als-oplossing-voor-mensen-met-dyslexie) verwijst naar de technische problemen die we terug vinden bij voorleesprogramma’s op laptops: batterijtijd van de laptops gaan niet lang mee, een computer draaiende op windows vraagt optimalisatie van iemand die hier technisch mee kan omgaan, en ten slotte geeft hij aan dat het delen van bestanddelen onder meerdere leerlingen traag kan verlopen. Deze problemen zouden volgens de auteur verholpen kunnen worden wanneer men gebruik maakt van een iPad.
Tegenwoordig kan je een pdf laten voorlezen door je iPad zonder dat je hiervoor speciale programma’s nodig hebt of moet aankopen. Dit kan door de schermlezer te activeren (VoiceOver) waardoor je iPad alle teksten die je selecteert kan voorlezen, en dit zowel voor pdf, digitale boeken als op het internet. In tegenstelling tot dyslexiesoftware is er geen meeleescursor die woorden en/of zinnen aanduidt tijdens het lezen. Bovendien werkt de dyslexiesoftware niet op de iPad. Een ander nadeel is de hoge kostprijs van de iPad.
Een verdere optimalisatie van de iPad kan leerlingen met een leerstoornis helpen. Het zorgbeleid van een school dient hier echter goed op afgestemd te zijn. Er is nood aan deskundigheid, zowel op vlak van kennis, vaardigheden als attitudes over ICT, voor specifieke doelgroepen binnen de school. Ook samenwerking en ondersteuning met ouders, expertisecentra, enz. is belangrijk.
Digitale kloof gedicht?
Van technologie als hulpmiddel naar technologie als inspiratie
Bronnen:
Martin, S., Diaz, G., Sancristobal, E., Gil, R., Castro, M., & Peire, J. (2011). New technology trends in education: Seven years of forecasts and convergence. Computers & education, 57(3), p. 1893-1906.
Squire, K. (z.d.). Video Games in Education (PDF). Geraadpleegd op 26 oktober 2011, op http://scholar.googleusercontent.com/scholar?q=cache:_HyntiMNpcIJ:scholar.google.com/+games+in+education&hl=nl&as_sdt=0&as_vis=1
Tekst
In dit artikel worden de belangrijkste evoluties op gebied van technologie en onderwijs besproken, vanuit een sociologische benadering. De vraag is niet, hoe kan ik technologie gebruiken in het onderwijs. Maar hoe kan technologie ons onderwijs beïnvloeden en de manier van onderwijs veranderen?
In de eerste tekst koos ik het deeltje over gamen en virtuele realiteiten eruit, omdat dit mij het meest aanspreekt. Voorstanders van educatieve spelletjes, geven aan dat studenten vandaag de dag gewoon zijn aan een ander manier van interactiviteit. Studenten hebben er daarom baat bij om lesmateriaal op een andere manier te verwerken, namelijk interactief en betrokken. Op deze manier verwerven zij zelfstandig een groot deel van hun culturele kennis, dus waarom zou de school hier niet op verder bouwen?
Tegenstanders van educatieve spelletjes hebben het over hoge kosten voor de ontwikkeling ervan, zowel naar tijd als geld. Daarnaast is een leerkracht, als leek, onvoldoende in staat om het spel naar eigen wensen aan te passen (Open source software biedt hier echter een oplossing). Ten derde moet een leerkracht over voldoende creativiteit beschikken om zelf zo’n spel te maken en is hij/zij niet of onvoldoende in staat om op een andere manier les te geven.
Een ander artikel gaat verder in op de invloed die video spelletjes op het onderwijs kunnen hebben.
Zo onderzocht Malone (1981) wat video spelletjes zo interessant maakt: nl. Uitdaging, nieuwsgierigheid en fantasie. Dus waarom zouden we dit niet overbrengen naar het onderwijs?
Malone (1981) geeft volgende tips:
- Duidelijke doelen vooropstellen die de leerlingen belangrijk vinden
- De structuur en de score geven de leerlingen een feedback op hun werkproces
- De verschillende moeilijkheidsgraden in de niveaus zijn aangepast aan het niveau van de leerling
- Elementen van verrassing om het spannend te houden
- Een fantasie, gelinkt aan emoties
Volgend filmpje illustreert de invloed die gamen op het onderwijs kan hebben. (controversieel, maar er zit een waarheid in)
Penny Arcade (2011). Gamifying Education (Animatiefilmpje). Geraadpleegd op 26 oktober 2011, op http://penny-arcade.com/patv/episode/gamifying-education
Als je het mij vraagt zit er veel waarheid in deze vergelijking tussen gamen en het onderwijs. Waarom wijs je leerlingen namelijk de hele tijd op wat ze niet kunnen, i.p.v. op wat ze al wel kunnen? Door de levels maak je van deze (on)kundigheid slechts een tijdelijke status, de leerling kan namelijk alleen maar omhoog. En dat is toch wat iedere leerkracht wilt?
“iPad is een klasse apart. En hij staat op het punt het onderwijs te veranderen.”
dinsdag 25 oktober 2011
Clickers?
Students’ perceptions of clickers as an intructional tool to promote active learning/Education and Information Technologies/ / J.Oigara, J. Keengwe/ 16 August 2011
Link: http://www.springerlink.com.ezproxy.vub.ac.be:2048/content/57320383m1155370/ (via VUB e-journals)
In Students’ perceptions of clickers as an intructional tool to promote active learning wordt aan de hand van een onderzoek geëvalueerd hoe studenten het gebruik van ‘clickers’ ervaren tijdens bepaalde lessen. De onderzoeksgroep bestond uit 24 studenten fysische geografie die 15 weken lang de ‘clickers’ gebruikten. De resultaten bleken overwegend zeer positief. De studenten rapporteerden gemotiveerder te zijn en de inhoud van de les beter begrepen te hebben. Buiten de les echter zorgden de ‘clickers’ voor weinig of geen verandering in de inspanning en de puntenscore van de studenten.
Wat zijn ‘clickers’?
‘Clickers, also known as personal response systems (PRS)(…) are relatively new tools in educational instruction.’ ‘ Clickers are handheld pocket-size remote control devices that use signals to transmit and record particpants’ responses to clicker questions instantly during the lesson.’
Reflectie
De voordelen
- De ‘clicker’ (of een soortgelijke toepassing) kan zeer handig kan zijn voor lessen met zeer veel studenten. Het is een systeem dat iedereen (zowel vooraan als helemaal achteraan in de aula) bij de les kan betrekken.
- Het is een interactieve werkvorm die een welkome afwisseling kan zijn op de droge hoorcolleges.
- In plaats van dat normaal gezien slechts 1 iemand antwoord geeft op een bepaalde vraag kan met de ‘clicker’ iedereen een antwoord geven. Iedereen wordt betrokken en ‘gehoord’.
- De anonimiteit van de toepassing werkt drempelverlagend voor studenten die anders bang zijn om iets fout te antwoorden in het bijzijn van een grote groep.
- Het quiz-systeem laat toe dat de studenten zichzelf kunnen evalueren (was ik juist?) en dat ook de leerkracht kan nagaan of de leerstof door iedereen begrepen is. De leerkracht kan dus meteen inspelen op eventuele hiaten.
- Het is ook een handig evaluatie-instrument voor de leerkracht om na de les na te gaan of er zaken anders moeten aangepakt worden.
- Het apparaat zelf ziet er redelijk gebruiksvriendelijk uit, volgens het artikel rapporteerde de onderzoeksgroep ook dat de ‘clickers’ makkelijk en leuk waren om te gebruiken.
De nadelen
- Het kan enkel gebruikt worden wanneer de les in een quizvorm wordt gegeven. Niet alle lesonderwerpen lenen zich volgens mij voor een quizvorm. Daarmee is niet gezegd dat een quiz niet kan worden toegepast binnen verschillende vakgebieden. (zowel voor een taalvak als voor een wetenschappelijk vak is dat mogelijk)
- De leerkracht moet zijn les anders gaan aanpakken en zal meer tijd nodig hebben om de ‘clicker’ binnen zijn lessenpakket te integreren.
- Het apparaat is slechts ontwikkelt voor 1 toepassing. Het zou handiger en duurzamer zijn mochten er meer toepassingen te vinden zijn op de ‘clicker’. Bijvoorbeeld een rekenmachine of woordenboek of afbeeldingendatabank die afzonderlijk of samen met de quiz-toepassing kunnen gebruikt worden.
- Zoals in het artikel ook gezegd wordt, bewijst de ‘clicker’ enkel zijn nut in de les. Daarbuiten betekent het geen stimulans voor de studenten om zich meer in te zetten voor een bepaald vak.
- In het artikel is men er vrij vast van overtuigt dat de ‘clicker’ de studenten motiveert om individueel en in groep deel te nemen aan de les. Er wordt naar mijn inziens te weinig rekening gehouden met het feit dat er desondanks de ‘clicker’ nog steeds gedemotiveerde studenten in de les kunnen zitten. De toepassing zou kunnen ‘misbruikt’ worden en het zou bijvoorbeeld kunnen uitdraaien op een gokpartijtje waarbij de studenten zomaar wat drukken. De resultaten van de quiz kloppen dan niet meer en de medestudenten en leerkracht krijgen een vertekend beeld. Een discussie over de resultaten is ook al niet meer relevant.
- De kans bestaat dat de ‘clicker’ na een bepaalde tijd saai wordt voor de studenten en dat de participatie en motivatie daalt. Een onderzoek op het effect van de ‘clicker’ op lange termijn zou op zijn minst aangeraden zijn. Het artikel beschrijft dit ook als een mogelijk minpunt dat nog onderzocht moet worden.
- Het kostenplaatje is ook niet min: 1 ‘clicker’ kost tussen de 20 en 60 dollar per stuk. Als je de kostprijs afweegt tegenover de toepassingen die met de ‘clicker’ mogelijk zijn, is het misschien niet de beste investering.
E-learning: opleiding webdesigner via Webex
In dit filmpje komen de voor- en nadelen van dergelijk afstandsonderwijs duidelijk naar voren.
- Pro:
- Geen verplaatsingskosten of -tijd
- Lossere sfeer
- Docent bepaalt wanneer iemand hoorbaar is (m.b.v. mute-knop), er is dus geen geroezemoes of ongewenst gebabbel mogelijk
- Technische problemen zijn (bijna) onvermijdelijk
- Sociaal contact vervalt deels
- Docent heeft minder controle, maar in het volwassenenonderwijs is dat niet zo erg, want de cursisten volgen de les eerder uit vrije wil
- Thuis kan je makkelijk afgeleid worden (door huisgenoten, lawaai, gsm,...) en er is niemand om stilte of concentratie te eisen => vereist veel zelfdiscipline
maandag 24 oktober 2011
Teleclassing
Dit artikel gaat over teleclassing, waarbij men onderwijs kan geven op afstand. De leraar geeft dus vanop 1 plaats zijn les en tegelijketijd kan men in 1 of meerdere verafgegeven klaslokalen deze les ook volgen. Aan de VUB wordt dit ook toegepast in de 2e master kinesitherapie, waarbij de lessen van plichtenleer worden opgenomen in Etterbeek en de studenten aan de Universiteit Antwerpen onmiddellijk kunnen volgen. De leerlingen moeten natuurlijk ook wel positief openstaan naar dit concept toe en dus opgaan in hun omgeving.
Reflectie:
Voordelen:
1) Meerdere studenten kunnen tegelijkertijd les krijgen. Dit kan handig zijn wanneer proffen onvoldoende tijd hebben om de les 2 keer op een andere locatie te geven.
2) Het is een leuk concept omdat er ook directe interactie is, de leerkracht ziet namelijk de studenten die elders de les volgen en kan zo inpikken op vragen en dergelijke.
3) Leerlingen uit verschillende leslokalen staan ook direct met elkaar in contact, dit lijkt me interessant aangezien ze dan van elkaar kunnen leren. Ze kunnen elkaars vragen proberen beantwoorden, mits een goede leiding en correctie door de leerkracht.
Nadelen:
1) Indien de video-of audiokwaliteit niet optimaal is kan dit natuurlijk problemen geven, leerlingen kunnen de les dan niet goed volgen, kunnen bvb. geen vragen meer stellen,.. Dus je bent wel altijd een beetje afhankelijk van de technologie en er mag niets verkeerd gaan.
2) Er is wel een zekere afstand tussen leerling en prof., als er echt een probleem is met een oefening of dergelijke en de leerling wil aparte aandacht kan de leerkracht dit natuurlijk niet geven met dit systeem.
3) Er moet voldoende aandacht besteed worden aan een goede positie van de camera's en dergelijke. Want als er bvb. leerlingen niet in beeld worden gebracht en onnozel doen in de klas, kan dit uit de hand lopen en kan de leerkracht natuurlijk niet onmiddellijk ingrijpen. Het vraagt dus wel voldoende discipline van alle betrokken partijen.
Het lijkt mij wel een interessante toepassing, die mits de correcte apparatuur het leren op een nieuwe, leuke manier wel boeiend kan maken.
Flipping the classroom
zondag 23 oktober 2011
My Machine
Zoals gezegd in mijn eigen blog is dit een tof project dat verschillende onderwijsniveaus met elkaar verbindt, bekijk zeker eens het filmpje.