Een
aantal opvoeders stellen op de website TED het huidige schoolsysteem in vraag
en vertellen op welke vlakken dit systeem volgens hen niet meer werkt. Twaalf
sprekers geven hun creatieve visie op hoe scholen opnieuw kunnen worden
uitgedacht en beter georganiseerd op maat van wat kinderen vandaag nodig
hebben.
Een
van deze sprekers is Sugata Mitra, professor in de onderwijstechnologie aan de
universiteit van Newcastle. Hij stelt dat het schoolsysteem zoals we het nu
kennen zo’n 300 jaar geleden is ontstaan op maat van waar de maatschappij toen
nood aan had. In die wereld waren geen computers, geen telefoons, en werden
alle gegevens op papier bewaard. Daarom moesten de leerlingen een goed
handschrift hebben, kunnen lezen en hoofdrekenen, en deze eisen waren identiek
over de hele wereld. Mitra vindt het goed bedacht, maar momenteel
voorbijgestreefd. Onze moderne maatschappij stelt andere eisen op vlak van kennis
en vaardigheden maar het robuuste schoolsysteem heeft zich daar nog niet aan
aangepast.
De
manier waarop wij leren is nog steeds afgestemd op wat mensen moesten kunnen
300 jaar geleden. Voor de jobs van vandaag hebben we andere vaardigheden nodig.
Wat we moeten kunnen voor de jobs van de toekomst weten we nog niet, maar we
weten wel al dat mensen zullen kunnen werken van waar ze willen, hoe ze willen
en dat kennis steeds bereikbaar is – en dus overbodig om te verwerven. Onze
scholen moeten de werkkrachten van de toekomst daarop voorbereiden.
Het
uitgangspunt van Mitra et al. (2005) was de ongelijkheid in de maatschappij in
New Delhi. Rijke kinderen beschikten over computers waar ze volgens hun ouders
buitengewone gaven mee ontwikkelden, kinderen in de sloppenwijken kregen geen
onderwijs en al zeker geen computers om mee te experimenteren. Voor het ‘Hole
in the wall’-experiment werd nagegaan hoe kinderen zonder formeel onderwijs
toch zelfstandig met een computer konden leren werken. Deze kinderen, die nog
nooit een computer gezien hadden, experimenteerden met de computer, leerden
elkaar wat ze ontdekten, en konden na enige maanden overweg met de computer
(die op een veilige publieke locatie stond).
Op
basis hiervan werden enkele andere experimenten uitgevoerd, bijvoorbeeld rond
uitspraak. Een groep kinderen uit een klein dorpje in Zuid-India had een
beperkt niveau van Engels, maar een zeer slechte uitspraak. Ze kregen een
computer met een tekstverwerker en een spraakherkenningsprogramma en moesten
“blijven spreken tot de computer typte wat ze zeiden” (Mitra et al. 2003). De
kinderen leerden hun taal aan te passen aan het spraakherkenningsprogramma en
spraken na enkele maanden al veel verstaanbaarder.
Deze
en andere experimenten leidden Mitra naar de conclusie dat kinderen leren
vanuit nieuwsgierigheid en dat het belangrijk is om hen zelf hun leerproces te
laten organiseren. Mitra zette ook een systeem op van Britse gepensioneerde
leerkrachten (the granny cloud). Zij moedigen via skype kinderen in een
leercentrum in India aan met vragen en taken. Mitra noemt dit soort omgeving
een SOLE: self-organised learning environment. Het is gebaseerd op een aantal
vragen die inspelen op de nieuwsgierigheid van de kinderen, verschillende
vormen van peer assessment, zonder examens. De leerkracht stelt de vraag, doet
dan een stap achteruit en laat de kinderen het onderzoek doen.
Mitra
uit in zijn speech op TED een wens om het leren van de toekomst op die manier
te ontwikkelen. Hij wil een “School in the Cloud” oprichten in India, die zowel
dienst doet als leercentrum als onderzoekscentrum. Hier wil hij het onderzoek
verder zetten over self-directed learning. De school is georganiseerd door
cloud technologie, maar er is steeds een volwassene aanwezig om toezicht te
houden. Hij sluit af met een oproep om zelf een SOLE op te richten, de toolkit
hiervoor kan je downloaden op de site.
Bronnen:
Mitra,
S.; Tooley,J., Inamdar, P.; Dixond, P. (2003) Improving English Pronunciation:
An Automated Instructional Approach. Information Technologies and
International Development. MIT 1, (1) pp 75–84
Mitra,
S; Dangwal, R.; Chatterjee, S.; Jha, S.; Bisht, R.S. & Kapur, P. (2005) Acquisition of computing literacy on shared
public computers: Children and the "hole in the wall". Australasian Journal of Educational Technology, 21(3), 407-426.http://itidjournal.org/itid/article/viewFile/136/6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten