donderdag 3 november 2011

Vodcasts, twitter en laptops: Interactief lesgeven ten top!

Artikel te vinden op Onderwijs van morgen

Dit artikel bespreekt de lesgeefmethode van David Pijpaert, een Nederlandse docent aardrijkskunde.  Zijn methode is zo bijzonder omdat hij 3 ICT toepassingen gebruikt in zijn lessen, namelijk Vodcasts, twitter en laptops.  Via Vodcasts geeft hij zijn lessen, waarvan zijn leerlingen samenvattingen dienen te posten op twitter, via laptops die hen aangeboden zijn via de scholengemeenschap stad en Esch. David is van mening dat laptops een aanvulling dienen te zijn op reeds bestaand didactisch materiaal zoals cursussen en smartboards, vandaar dat maximaal 40% van zijn les laptopgebruik omvat.

Voordelen lesgeefmethode:

  • Hoge interactiegraad tussen leerlingen en leerkracht
  • Motivatie blijft groot door de samenvattingen die gemaakt dienen te worden via twitter
  • Lesinhoud blijft zeer actueel, door de toegang tot de meest geupdate informatie bron: het internet.
  • Leerlingen stellen zelf hun examencursus samen door eigen samenvattingen, eigen gezochte artikels, enz..
  • Leerlingen leren werken met nieuwe technologie, kennis die ze nodig zullen hebben in de toekomst
Nadelen lesgeefmethode:

  • Kinderen die thuis niet over internet beschikken, kunnen niet even interactief deelnemen aan het samenstellen van de cursus.
  • Digitalisering mag niet de bovenhand nemen, normaal sociaal contact is zeker even belangrijk binnen de schoolomgeving
  • Het voornaamste aspect waar ik me zorgen om maakte is het stimuleren van computergebruik, wat eigenlijk al een te grote component is van de vrijetijdsbesteding van jongeren. Als bewegings-en gezondheidspromotor baarde dit me zorgen, aangezien het reeds sterk aanwezige sedentarisme in mijn ogen nog uitvergroot zou kunnen worden. Ik heb dus wat opzoekwerk verricht en de meest recente review  omtrent dit onderwerp, van Marshal e.a., 2006, concludeert dat televisie-en computergebruik onterecht als oorzaak voor sedentarisme worden gezien, aangezien dit nog niet bewezen is. Het is dus zeker niet zeker dat deze manier van lesgeven het sedentair gedrag van jeugd in de hand werkt, maar het is naar mijn mening wel een aspect om in het oog te houden.

De lesgeefmethode van David Pijpaert is leuk en innovatief. Zoals alle nieuwigheden, wordt ze sceptisch bekeken. Naar mijn mening is het een boeiend nieuw pad binnen het lesgeven dat we als leerkracht zeker eens moeten bewandelen.

Bron artikel
Marshal J.S., Gorely T., Biddle J.H.S. A descriptive epidemiology of screen-based media use in youth: A review and critique. Journal of Adolescence 29(2006) PP: 333-349


2 opmerkingen:

  1. Het artikel dat je geplaatst hebt verschilt op niet zo heel veel elementen dan het mijne (Kleuters van 3 met een Ipad in de klas)
    in die zin dat de nadelen ongeveer met elkaar overeenstemmen.

    Maar toch had ik ook enkele bedenkingen bij de voordelen ervan.

    Je zegt dat de leerling gemotiveerd blijft door het maken van die samenvattingen die ze op twitter moeten plaatsen.
    Maar als elke leerling van de klas samenvattingen moet maken en deze op twitter posten, zijn de leerlingen dan niet meer bezig met
    continu samenvattingen te maken in plaats van naar de inhoud van de les te luisteren? Houdt de leerkracht toezicht op de correctheid van deze samenvattingen?
    Is het nog interessant als dezelfde samenvatting door 20 leerlingen gepost wordt?

    En hoe zit het met die laptops? Krijgt elk kind een macbook 'cadeau'? Met andere woorden, mogen ze deze ook mee naar huis nemen?
    Wat als ze afgestudeerd zijn? Moeten ze deze macbook dan teruggeven of mogen ze deze houden na jarenlang gebruik? Wat als de laptop een defect vertoont?
    Wie staat er in voor het onderhoud? Uiteraard zullen deze praktische vragen wel uitgewerkt zijn, maar ik denk toch dat het zeker niet slecht is om hier
    ook eens bij stil te staan.
    Voorts vind ik dit persoonlijk een vrij grote investering als de laptop maar 40% van de tijd gebruikt wordt in de les.
    Is het niet mogelijk deze lessen dan in een computerlokaal te geven aangezien het project voorlopig toch maar met enkele klassen loopt?
    Of een aantal laptops te voorzien (bijvoorbeeld 1 klas op 2) waarna deze gedeeld kunnen worden?

    En uiteraard zit je ook hier met het probleem dat de jeugd wel moet leren omgaan met technologie, maar waar trek je de grens?
    Zoals je ziet, vele uitdagingen voor de toekomst.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Die grens, daar maak ik me toch vaak zorgen over. Ik vind het nog altijd een nefast gevolg van ICT interesse bij jongeren dat ze nauwelijks nog bewegen en dat bij sommigen onder hen hun sociale leven enkel plaastvindt on line. Aan de ene kant verwerft men ICT vaardigheden maar sociale vaardigheden gaan bij sommige tieners met rasse schreden achteruit.

    BeantwoordenVerwijderen