dinsdag 1 april 2014

Angst voor ICT op school!?

'Nog te veel angst voor ICT op school'       Tijdschrift Klasse - 29/11/13


Samenvatting:

De afgelopen 5 jaar is er veel geïnvesteerd in ICT voor basis-en secundaire scholen. Het aantal computers, laptops en tablets in het onderwijs is sterk toegenomen. Uit het vijfjaarlijkse onderzoek 'Monitor voor ICT-integratie in het Vlaamse onderwijs' van 2012 echter blijkt dat leraren daarom niet meer ICT gebruiken in hun lessen. 


Enkele conclusies uit het onderzoek: 


- De computers uit het basis- en buitengewoon secundair onderwijs zijn meer dan 4 jaar oud. De   leraren zijn dus minder tevreden over het aanbod en kwaliteit van de ICT-infrastructuur. 


- Het gebruik van tablets in het onderwijs blijft voor vele scholen een uitzondering . 


- Leraren in het lager en in het secundair onderwijs gebruiken niet regelmatig een 

  computer/ICT tijdens de les.

- Toch zien de leraren computergebruik als iets nuttig, gemakkelijk en belangrijk. Ze kijken 
  positief naar ICT en volgen graag een ICT-nascholing. Ze zichzelf bekwaam genoeg om ermee 
  te werken, hun competentie om ICT in te zetten voor klassenmanagement en evaluatie
  schatten ze wel het laagst.  

- De leerlingen gebruiken thuis ICT meer voor hun vrije tijd en schoolwerk, i.p.v. in de klas. 
  Bijna alle leerlingen hebben een computer met internet thuis. 


Volgens Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet moet de integratie van ICT in de klas meer zijn dan het aankopen van hard-en software. Voor hem gaat het om een mentaliteitswijziging. "We moeten leraren en leerlingen klaarstomen voor de digitale maatschappij van morgen", aldus Minister Smet. 



Reflectie: 
Er moet nog gewerkt worden aan de mentaliteit rond ICT-gebruik in het onderwijs, dat is duidelijk en noodzakelijk (zeker voor de 'oudere' generatie van leerkrachten die ICT-gebruik niet vanzelfsprekend vinden). Maar vaak kom je een kloof tegen tussen beleid en praktijk!
Idealiter integreren leraren zoveel mogelijk ICT in hun lessen; dit om educatieve maar ook didactische overwegingen. Maar in de praktijk komen leraren veel obstakels tegen die hen hierin ontmoedigen. Je bent op de hoogte van de nieuwe technologische werkvormen, maar de computers/servers op de school zijn niet aangepast voor gebruik. De vaak voorkomende technische problemen op school dwingen de leerkracht steeds om back-up's en extra voorbereidingen te voorzien. Het zou inderdaad allemaal veel simpeler en meer inspirerend werken, mocht innovatie en beroepspraktijk op elkaar zijn afgestemd. We zijn goed op weg, maar er is nog veel werk aan de winkel! 


Referentie van het artikel: 

3 opmerkingen:

  1. Ik ga hier helemaal akkoord mee. Ik heb zelf in mijn school kunnen observeren dat bepaalde leerkrachten zich beperken tot het tonen van een korte video wanneer er tijd over is en dat ze alle ICT niet echt in hun lessen integreren. Daarbij zijn de meeste leerkrachten ook bang dat het internet juist dan zal uitvallen (wat wel eens gebeurt) en moeten ze inderdaad back-ups gebruiken, of alle video's op voorhand downloaden (en daar moet men ook de juiste programma's voor vinden) enz.

    Het is positief dat leerkrachten interesse tonen in ICT door nascholingen te volgen, maar er zou een betere opvolging moeten zijn binnen de schoolmuren. Daarnaast moeten de gebruikte schoolboeken ook aangepast worden aan de nieuwe technologie. Het zou interessant zijn kon er in de toekomst naast de sleutels van schriftelijke oefeningen, ook cd-roms of USB-sticks zijn met tips, ideeën, reeds voorbereide presentaties, video's, interactieve oefeningen, quizzen, enz. Dit zou de leerkrachten kunnen motiveren om zelf zulke aanpakken uit te proberen en te creëren. Als ze zien dat het goed aanslaat bij de leerlingen zullen ze misschien vlugger en vlotter nieuwigheden uittesten en integreren in hun lesgebeuren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Na mijn tweede les feliciteerde mijn mentor (een vijftiger) me omdat ik een animatie in mijn PowerPointpresentatie had. En ik dacht: maar daar is toch niets bijzonders aan? Voor hem blijkbaar wel. Hij werkt zelden met de computer in de klas, ook al is die voorhanden. "Dat is voor de jongere generatie. Niet meer voor mij. En ik kan er bovendien maar weinig van."

    ICT in de klas is inderdaad niet vanzelfsprekend, zeker niet voor die oudere generatie leerkrachten. Angst is er ook, en dat niet alleen bij ouderen. ICT blijft iets onbekends. Iets waar een zweem rondhangt van wantrouwen, van 'wat moet ik daar nu mee?'.

    Er is werk aan de winkel, akkoord, maar er is meer nodig dan een minister die een achterstand vaststelt en zegt dat het in de toekomst beter moet. Leerkrachten moeten meer en beter ondersteund worden wanneer het gaat om het gebruik van ICT in de klas. Door de overheid, maar ook door de school en diens ICT-beleid. Dat leek in mijn stageschool maar snel in elkaar geknutseld. Leerkrachten behielpen zich dus maar zoals ze konden,maar dan wel geklaag in de leraarskamer over hoe de computers in de computerklas weer eens niet werkten en dat de ICT-coördinator (die die job er als iets extra's bijneemt) afwezig was. ICT werd een last, terwijl het dat niet hoeft te zijn. Integendeel.

    Het is ook een kwestie van geld, denk ik, zoals het zo vaak het geval is. Hoe groot is het budget van de school voor ICT? Hoe groot is het budget van de overheid? Ook dat speelt een rol in het gebrekkige ICT-gebruik in ons onderwijs.


    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als jongere generatie zijn we ongeveer allemaal voorstanders van ICT in de klas. Maar het is inderdaad ook interessant om de nadelen van ICT aan te halen. Ik zou persoonlijk doodgraag met een smartboard of met PPT-presentaties werken. Maar de technologische uitrusting is minimaal bij ons op school. Zwarte borden van de jaren zestig, dat is ongeveer alles wat ik heb in de klas. De leerlingen roepen WAW als ze mij zien aankomen met mijn smartphone en bluetooth luidsprekers om een luisteroefening te doen. Ongelooflijk toch?
    De oudere generatie heeft bij ons ook dan zeer weinig interesse om bij te leren aangezien ze het op school toch niet zouden kunnen toepassen. Technologie evolueert zo snel, waar is dan inderdaad de motivatie voor leerkrachten om op de hoogte te blijven als ze daar geen gebruik van kunnen maken? Er bestaan nochtans leuke opleidingen die leerkrachten jaarlijks zouden kunnen volgen. Maar wat is het nut ervan als de school niet volgt? Wat kunnen we concreet doen als er geen budget is voor IT? De prioriteiten liggen spijtig genoeg elders: de fotokopieermachine en de tonnen papier die worden gebruikt zijn hier een voorbeeld van. "Werk aan de winkel" is dan een eufemisme in ons geval.

    BeantwoordenVerwijderen