maandag 14 april 2014

Leraar klapt uit de biecht op Twitter



Artikel: http://www.klasse.be/leraren/41191/leraar-maakt-leerlingen-belachelijk-op-twitter/

Samenvatting

Een leraar zette de foute examenantwoorden van zijn leerlingen op Twitter waardoor hij hen publiekelijk belachelijk maakte. De examens waren op dat moment nog volop aan de gang.

Bij het posten maakte de leerkracht gebruik van de hashtag #shitmystudentswrite

De directie van de school riep de leraar op het matje. De leraar heeft zich verontschuldigd en de tweets offline gehaald.

Volgens Bram Faems, coördinator mediawijsheid bij KlasCement, is spotten met leerlingen op Twitter nog erger dan in de klas. Iedereen kan meelezen op Twitter.

Scholen zouden daarom met hun leraren afspraken moeten maken over wat mag en niet mag.

Reflectie

De coördinator mediawijsheid bij KlasCement Bram Faems wijst er in zijn artikel  op  dat scholen met hun leraren duidelijke afspraken moeten maken over wat mag en niet mag.

Dit is zeker geen overbodige extra regeling maar ik ga vooral akkoord met zijn uitspraak “wat je in het echte leven niet doet, doe je ook niet online”. Volgens mij moet iedere leerkracht deze attitude aannemen. Ik vind het zeker niet kunnen om respectloze berichten op twitter te plaatsen. De hashtags waren ook spottend: “#shitmystudentswrite”.

Het kan niet de bedoeling zijn dat een leerkracht zich bij iedereen populair kan maken door te lachen met de antwoorden van zijn leerlingen. Persoonlijk vind ik de ergste tweet “vandaag weer een leerling aan het janken gekregen”. Dit toont aan dat de leerkracht er plezier aan heeft om een leerling te laten wenen.

Als leerkracht heb je bovendien een voorbeeldfunctie. Leerlingen moeten vaak zelf nog leren om verstandig om te gaan met sociale media.

In dit artikel gaat het specifiek over één leerkracht die uit de bocht ging. Omdat de leerkracht niet de namen van de leerlingen vernoemt, doet hij niets strafbaar. De tweets werden kort na de berisping door de directie offline gehaald.

Zelf heb ik op facebook ook al spottende berichten gelezen van een leerkracht uit het beroepsonderwijs.

Anderzijds postte een kleuteronderwijzeres eens een ontroerend bericht. Daarop kwamen geen boze reacties maar wel veel positieve reacties en tientallen 'vind ik leuk duimen'.

Er bestaat al een boek met “de beste verkeerde antwoorden op examenvragen”. Het boek kreeg als titel: geslaagde examenblunders.(1)

Door het algemeen karakter van dit 'verzameld' werk voelt niemand zich geviseerd.

Het nadeel van internet is dat de geposte berichten voor iedereen zichtbaar zijn wanneer je niet voorzichtig omgaat met de privacy-instellingen. Heel de wereld leest mee. In zijn artikel geeft de auteur ook mee dat zelfs met nauwkeurig ingestelde privacy-instellingen, je statusupdate een eigen leven kan gaan leiden als iemand er een schermafbeelding van maakt. Wanneer andere twitteraars de tweet massaal retweeten kan de tweet ongekend populair worden. Voor de leerling in kwestie kan dit nog kwetsender overkomen.

Twitter kan natuurlijk wel op een andere manier gebruikt worden, om de leerlingen in een goed daglicht te plaatsen bijvoorbeeld. In een ander blogbericht werd dit al meegegeven (2)

Om leerkrachten te informeren over het gebruik van sociale media werd een website ontwikkeld: www.mediawijsheidopschool.be. Daarop vind je praktische tips voor en door leraren.
Op de website www.edudemic.com vond ik ook the teacher’s guide to twitter.(3)

Leerkrachten gaan sowieso best voorzichtig om met Twitter wanneer het over hun beroepsactiviteit gaat. Er zijn al een aantal gevallen van ontslag bekend na ondoordacht gebruik van sociale media.(4)



Klaas Van Dorpe
SLO Cultuur- en Maatschappijwetenschappen

9 opmerkingen:

  1. Zoals je zegt Klaas, dergelijk gedrag van een leerkracht is zeer ongepast en getuigt van weinig respect voor de leerlingen, ook al noemt hij geen namen. Hoe verwacht je van leerlingen respect als je hen zelf niet respecteert?
    De website over mediawijsheid lijkt me een zeer goed initiatief. Niet enkel leerlingen moeten mediawijs gemaakt worden, ook de leerkrachten. De revolutie van de laatste jaren op vlak van sociale media heeft immers effect op ons allemaal.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

      Verwijderen
    2. Natuurlijk moeten zowel leerlingen als leerkrachten een educatie krijgen omtrent mediawijsheid, maar is dit werkelijk de basis van het probleem? De anonimiteit was hier niet verzekerd en ik denk dat deze persoon slechts een platform toegereikt kreeg om zijn uitingen kwijt te raken. Als hij wou kon hij deze evengoed in een krant plaatsen... Ik denk daarom dat naast een cursus mediawijsheid deze man (en vele anderen) een cursus elementaire beleefdheid zouden moeten volgen.

      Jessica De Ras
      SLO Nederlands

      Verwijderen
  2. Heel erg interessant artikel, Klaas. Bijna onbegrijpelijk dat een leerkracht dergelijke zaken durft posten op twitter, facebook of eender welke sociale media, zonder duidelijk na te denken over de gevolgen.

    Het lijkt me net zoals Harald een goed initiatief leerkrachten mediawijs te maken via de website: www.mediawijsheidopschool.be. Toch lijkt het me niet overbodig workshops/bijscholingen met betrekking tot omgang met sociale media te organiseren voor leerkrachten en scholen. Zou er op die manier niet meer leerkrachten bereikt worden dan via een website?

    Groetjes,
    Evelien

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En een initiatief om zelf met een workshop langs te gaan op de scholen? Zo bereik je volgens mij het makkelijkst de meeste leerkrachten (want geef toe, wie gaat er na zijn uren nu graag op bijscholing?) Verder vind ik dat zoiets plaatsen op Twitter absoluut niet kan. Zo lijkt het alsof je examens opstelt, express om nadien iets op Twitter te kunnen plaatsen.

      Verwijderen
  3. Interessant artikel. Ik ken ook iemand uit mijn dichte omgeving die dikwijls lacht met antwoorden van leerlingen op Facebook. We hebben er recent nog een discussie over gehad. Ik vind dergelijke uitlatingen echt niet kunnen, ook al is het anoniem. Zij gebruikte het argument anonimiteit als verdediging, maar ik denk dat als de leerling leest en weet dat ze met zijn of haar antwoord lacht, dit het zelfvertrouwen van de leerling zwaar kan schaden. Leerkrachten zijn zich niet bewust van wat dergelijke uitspraken te weeg kunnen brengen. Ik denk zoals Ellen ook aan eventuele workshops of campagnes, die leerkrachten bewust maken van de eventuele gevolgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Interessant, Klaas! Een leerkracht moet weten wat kan en wat niet en mag daarnaast de privacy van de leerlingen nooit schaden. Dat is duidelijk. Toch zijn de grenzen vaag. Want wat met die leerkracht die haar positieve ervaringen wil delen?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jessica heeft het in mijn ogen perfect verwoord!
    Verder vind ik het toch wel opmerkelijk dat er in deze blog al zovele posts zijn verschenen waarin men massaal sociale media toejuicht opdat deze geïntegreerd zouden worden in scholen/klassen/lessen/etc. Maar blijkbaar vergeet men nogal snel dat zulke situaties als hier er ook uit voort kunnen vloeien of ook in de andere richting (leerlingen die leerkrachten viseren) kunnen werken.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. In de schoolkrant van onze school was er altijd een rubriek met ludieke antwoorden van leerlingen in de klas en op toetsen/examens. Deze werden ingestuurd door medeleerlingen, met naam van de betrokken personen. Ik vond dat als leerling wel kunnen, hoewel hier soms personen voor de hele school belachelijk werden gemaakt. Ik heb zelf ook meermaals in de rubriek gestaan.
    Dit is uiteraard wel een andere situatie dan de leerkracht die de antwoorden op Twitter gooit. Maar is deze dan wel aanvaardbaar?

    BeantwoordenVerwijderen